Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
krwawić — ndk VIa, krwawićwię, krwawićwisz, krwaw, krwawićwił 1. «o ciele człowieka lub zwierzęcia, o ranach na ciele wydzielać krew; broczyć» Rana krwawiła już słabo. Krwawił i wił się z bólu. 2. «ranić do krwi» Skały krwawiły mu palce. ◊ Krwawić komuś… … Słownik języka polskiego
pławić się — we krwi a) «krwawić obficie, broczyć krwią» b) «być sprawcą masowych mordów» … Słownik frazeologiczny
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego
pławić — ndk VIa, pławićwię, pławićwisz, pław, pławićwił, pławićwiony «zanurzać, moczyć kogoś lub coś w wodzie, kąpać w rzece, jeziorze itp.; wpędzać, wrzucać do wody» Pławić bydło. Pławić konie w rzece. W średniowieczu pławiono czarownice. pławić się… … Słownik języka polskiego
rozkrwawić — dk VIa, rozkrwawićwię, rozkrwawićwisz, rozkrwawićkrwaw, rozkrwawićwił, rozkrwawićwiony rozkrwawiać ndk I, rozkrwawićam, rozkrwawićasz, rozkrwawićają, rozkrwawićaj, rozkrwawićał, rozkrwawićany «zranić, skaleczyć aż do wystąpienia krwi» Upadł i… … Słownik języka polskiego
broczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, broczyćczę, broczyćczy {{/stl 8}}{{stl 7}} w połączeniu z rz. {{/stl 7}}{{stl 8}}krew {{/stl 8}}{{stl 7}}i jego synonimami w narzędniku: krwawić; też: wylewać się (o krwi) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Broczyć krwią,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
